Het monument op de binnenplaats van Metis is vernieuwd. Het herinnert aan de 46 kinderen die van school werden verwijderd omdat ze Joods waren. De meesten overleefden de oorlog niet.
Voor de heropening op 19 april 2023 schreef leerling Anatoli Zima een indrukwekkend gedicht (zie onder).
86 voeten
Lieve Abraham,
Lang geleden zat jij hier waarschijnlijk.
Liep je rond, keek je om je heen
Nu loop ik rond en kijk om me heen
ik zie een grote boom.
Was deze boom al zo groot?
Of was het maar een idee.
Staarde je ook naar deze muur?
Of bestond ook die nog niet.
Op deze muur staat nu een monument.
Een monument om aan jou te blijven denken.
Aan jou en zoveel anderen,
Want, lang geleden gebeurde er iets.
Iets afschuwelijks met jou en zoveel anderen.
Ze brachten je ver weg van hier,
Toen je daar was in dat land, wat voelde je?
Was je bang? Was je toen verdrietig?
Of juist heel boos, dat er zoiets gebeuren kon
Wist je al wat je te wachten stond?
Je had zo weinig meegemaakt.
Je had nog een heel leven voor je.
Je was waarschijnlijk gelukkig geworden.
Met een rustig normaal leven.
Zonder honger, zonder grote zorgen,
En je zou je laatste adem uitblazen.
Rustig kijkend naar de maan.
Maar nu stond je op die plek,
Wachtend op wat komen ging.
Je zag mensen huilen, mensen schreeuwen.
Wat moest jij doen?
In de menigte zag je iemand,
Iemand die je vaag herkende.
Iemand die je lang geleden had gezien.
Kon zij het wel zijn?
Ze leek niet op degene die ze lang geleden was geweest.
Je leek die blauwe ogen te herkennen,
Van lang geleden voordat alles fout ging,
Je had haar gezien, op school,
Aan de Mauritskade, nummer 58,
Toen was ze je voorbij gelopen,
En had jij even naar haar gekeken,
Maar dat was alles, niks anders.
Nu had je spijt dat je niks anders gedaan had,
Over school praten was beter geweest.
In plaats van al die somberheid,
Maar goed nu zat je daar,
Wachtend op wat komen ging,
Bij de opkomende maan,
En nu zit ik hier, op de plek waar jij ooit zat,
Ik leer, ik maak vrienden en ik praat met meisjes,
En ik denk hier, zoals jij hier dacht:
Alles kan nog gebeuren.
Anatoli Zima
Comments